دریاچه پارک رازی حدودا از اواسط پاییز گذشته به همت دوستانی عاشق این ورزش، برای علاقه مندان راه اندازی شد و دوستان همیشه مشتاق ماهیگیری می توانستند با حضور در این دریاچه ساعاتی خوش رو با ماهیگیری در محیطی مناسب و دریاچه ای که اکثرا شما رو با حداقل یک رنگین کمان بدرقه می کرد ، تجربه کنند. در طی سه هفته اخیر و همزمان با تغییر و تحولات در مدیریت این مجموعه فرهنگی و ورزشی، سه دوره مسابقه ماهیگیری در این دریاچه برگذار شد که بعد از دور اول و با تبلیغاتی که در تلویزیون انجام شد سیل علاقه مندان به این دریاچه برای دور دوم که پنجشنبه دو هفته پیش برگذار گشت سرازیر شدند که بنده هم به اتفاق برادرم جزء این دسته بودیم. با اینکه اوضاع ماهی دریاچه خیلی بد بود و تقریبا از 60 ، 70 نفری که در محیط دریاچه بودند فقط دو سه نفر موفق به صید ماهی شدند باز هم روز خوبی رو کنار آب سپری کردیم. بودن کنار آب ولو اینکه ماهی هم نگیری حس آرامش خوبی به آدم میده. این هفته به امید اینکه یه چند تایی ماهی درون دریاچه ریخته باشند باز هم بار و بندیل رو بستیم و  صبح زود کنار آب بودیم. استقبال این هفته دیگه واقعا فوق العاده بود. این قدر آدم دور دریاچه بود که واقعا جا برای انداختن قلاب نبود. ولی تمامی این افراد حتی از گرفتن ماهی قرمزهای هفته پیش هم محروم شده بودند(چون دیگه ماهی ای نمونده بود) و اکثرا در حال چرت زدن یا مطالعه بودن. حدود ساعت 9 صبح بود که شایعه شد که مسئولین محترم!؟ در حال آوردن ماهی برای ریختن تو دریاچه هستن. ما که اندکی از ماهیگیری سرمون میشد بعد از شنیدن این خبر با خودمون گفتیم قطعا این خبر در حد شایعست و الان اصلا وقت ریختن ماهی تو دریاچه نیست. ولی حدود نیم ساعت بعد یه وانت اومد کنار دریاچه و تقریبا طرفای ساعت 10 به گفته خود مسئولین حدود 30 تا 40 ماهی رنگین کمان رو تو دریاچه خالی کردن. محل خالی کردن ماهیها ساحل غربی دریاچه و دقیقا مقابل جایی بود که ما مستقر بودیم. به 5 دقیقه نرسید که این ماهیهای بیچاره که تو شوک طی کردن مسیری طولانی تو یه محفظه کوچیک پشت وانت بودن با تمام سرعت خودشون رو به ساحلی شرقی دریاچه رسوندن و از بس گیج بودن خودشون رو به ساحل می کوبوندن طوری که هر بیننده ای تصور می کرد این بیچاره ها می خوان بیان تو ساحل. ماهیها با هر برخورد به سنگهای ساحل یه نیم متری بر می گشتن و دوباره از گیجی میومدن و خودشون رو به ساحل می کوبوندن. اینجا بود که دوستانی که اسم خودشون رو ماهیگیر گذاشتن و من واقعا نمی دونم چه لقبی باید بهشون داد دست به کار شدن و همه هنرشون رو به کار بستن و با چاک و تور و دست و خلاصه هر وسیله ای به جز قلاب افتادن به جون این ماهیای بیچاره و منگ. آقایی که دقیقا کنار ما بود 5 تا ماهی در عرض یک دقیقه با چاک گرفت و اعتراض من که بهشون گفتم "خوب این چاک رو برمی داشتی می رفتی تو نیسان می گرفتی بهتر بود که"  هم اصلا در روحیه ورزشکاریشون کوچکترین تاثیری نداشت. تقریبا این وضع در همه جای دریاچه بود. این ماهیها به قدری گیج بودن که حتی با دست هم خیلی راحت می شد گرفتشون. حدود نیم ساعت بعد تازه مسئولین یادشون اومد تذکر بدن که آقایون با چاک و تور و دست ماهی نگیرید هرچند که در آدمی که نمی فهمه تذکر قطعا تاثیری نداره. خوش به حال دوستانی که نبودن و این صحنه های مشمئز کننده رو ندیدن. مایی که به امید یه تمدد اعصاب رفته بودیم دقیقا یه روز مزخرف رو کنار عزیزانی انسان نما طی کردیم. برای من واقعا سوال شده که این آدما برای چی و با چه انگیزه ای میان ماهی گیری؟ هدفشون از پرداختن به این ورزش چیه؟ اگر هدف صرفا گرفتن ماهیه اونم به هر وسیله ای چرا پس اینهمه هزینه و وقت می گذارن؟ برن ماهی بخرن. واقعا گرفتن ماهی اونم این طوری چه لذتی داره؟ خوی درندگیشون رو ارضا می کنه؟ شما اگه حال اون ماهیهایی که خیلیاشونم به خاطر کوبیده شدن به در و دیوار تانکری که حملشون می کرد زخمی بودن رو می دیدید الان علت این عصبانیت من رو درک می کرد. من واقعا موندم که اصلا این آدما چیزی به نام ماهیگیری ورزشی به گوششون خورده؟ برام خیلی جالب بود که چه افتخاری هم می کردن به این ماهی ای که گرفتن و چه عکسی باهاش مینداختن. متاسفانه تو مملکت ما هر چیزی فقط خودش میاد نه فرهنگش. پای حرف همین عزیزان اگه بشینی از عالم و آدم مینالن که چرا رودخونه های ما ماهی نداره، که چرا وضع آبهای کشور ما این طور شده، که چرا مسئولین این کار رو نمی کنن و اون کار رو نمی کنن و از این حرفای روشنفکرانه، ولی به خودشون که میرسه چشم روی همه چیز می بندن و فقط به خودشون و ارضا کردن حسای حیوونی خودشون فکر می کنن. یکیم نیست بهشون بگه هر شهری اگه صد نفر امثال تو داشته باشه باید فاتحه طبیعت رو خوند که خدا رو شکر از این نظر کشور ما واقعا فکر کنم تک باشه. خوش به حالتون که نبودید و ندیدید چه جور عین وحشی ها می دوییدن دنبال ماهی ای که خودش رو به ساحل می کوبوند و چه جور این بدبخت رو بعد صد بار کوبوندن به سنگ می گرفتن. چی بگم واقعا. به اون مسئولی که اندازه جلبک هم نمیفهمه که الان وقت ریختن ماهی تو دریاچه نیست و این ماهی تو شوکه و اصلا تا حداقل 24 ساعت تغذیه نمیکنه که کسی بتونه بگیردش، نمیشه ایراد گرفت. اون براش چیزی جز این مهم نیست که 4 تا عکاس و فیلمبردار راه بندازه دور دریاچه و یه چندتا عکس از این ماهیگیر ها؟؟!!! و ماهیای بدبخت بگیره و 4 تا جایزه هم بده و بعد برای عالم و آدم جار بزنه که من این خیمه شب بازی فرهنگی ورزشی رو برگذار کردم و از کیفش برسه به عرش. همون طور که برای هیچ کدوم از مسئولین ما و سر دستشون رئیس محیط زیست عزیز مهم نیست که چه بلایی داره سر طبیعت این مرز و بوم میاد و تو انگار کن که دارن از ارث نداشته پدرشون مایه میگذارن. آره از این عزیزان که کیسه دوختن که نمیشه انتظار داشت ولی از تویی که اسم خودت رو ماهیگیر گذاشتی که میشه توقع داشت وقتی حال این ماهی رو میبینی دلت بسوزه و وجدان نداشتت نگذاره این طور وحشیانه به جون ماهیا بیفتی. همین تویی که هرجا ماهی ببینی با تور و سم و تفنگ و هر چیزی به جونش میفتی و تا نسلش رو نکنی هم بیکار نمی شینی. همین تویی که هر جایی میری بعد برگشتنت یه زخم عمیق رو طبیعت باقی مونده. همین تویی که ... .  وقتی خودمون دلمون به حال خودمون نمی سوزه و به خودمون رحم نمی کنیم چه انتظار ابلهانه ای داریم از مسئولین که به فکر باشن. بگذریم. تموم می کنم این نوشتار رو که حرف برای گفتن زیاد است ولی کجا پیدا میشه گوشی شنوا و روحی مسئول؟

متاسفم که لحن این نوشتم تند شد. اینا فقط جزئی از حرفهای کسی بود که به حال طبیعت این مملکت دلش واقعا می سوزه و از این همه جفا واقعا ناراحته. کاملا واضحه که روی حرف من با کیا بود و تمام دوستان عزیزم که مروج طبیعت دوستی و ماهیگیری ورزشی بودن به هیچ وجه مخاطب این نوشتار نیستن.

سبز باشید

آرش سلیمانی

حدود یکسالی هست که این مطلب رو(به همراه چند مطلب دیگه) برای درج در وبلاگ آماده کردم ولی به خاطر ترافیک مطالب در وبلاگ و غنی اونها ترجیح دادم که گذاشتنش رو به زمانی دیگه موکول کنم. الان مدتیه که به این وبلاگ زیبا و پر محتوی مراجعه می کنم و مطلب جدیدی نمی بینم این شد که تصمیم گرفتم رفته رفته مطالبم رو برای علاقه مندان قرار بدم بلکه برای دوستان مفید باشه و لذتی هرچند کوتاه از خوندنش ببرن.

امروز می خوام براتون از روشی برای صید اردک ماهی بگم که شاید به نظرتون تا حدودی نامعمول و حتی ناشدنی بیاد. من این روش رو خودم بارها امتحان کردم و ازش جوابم گرفتم و بد ندیدم که این تجربم رو در اختیار شما هم قرار بدم. شاید خیلی علمی نباشه ولی من ازش خاطرات خوبی دارم.

اردک ماهیها ماهیهای شکارچی هستند که اکثرا در آبهای ساکن مثل دریاچه ها و خصوصا مرداب ها یافت می شوند. این ماهیها بیشتر در محیط هایی وجود دارند که پوشش کناره های دریاچه یا رودخانه از گیاهان انبوه بوده و بهتربن مکان برای مشاهده و صید این نوع ماهیها عموما در نزدیکیای ساحل و میون نیزارها هستش. در ایران تا جایی که من اطلاع دارم یکی از بهترین مکان های صید اردک ماهی مرداب انزلیه، که به شخصه تا حالا اونجارو امتحان نکردم.

غذای اردک ماهیها عموما بچه ماهیها، قورباغه ها، حشرات سطح آب و گاها پرندگان روی آب می باشد. با توجه به خوی درنده این نوع ماهیها و قدرت تهاجمی که دارند صید این ماهی فوق العاده لذت بخشه و تجربه یک نبرد نفس گیر و پر هیجان رو به شما میده. من که خودم عاشق دست و پنجه نرم کردن با این ماهیم.

برای صید این ماهی عموما از بچه ماهی و گاها قورباغه و حشرات به عنوان طعمه طبیعی و با روش انتظاری و از اسپینر و لوری به عنوان طعمه مصنوعی و با روش Spinning  استفاده میشه. هر دو این روش ها در کنار محاسنی که دارن دارای معایبی هم هستند. در روش انتظاری و استفاده از طعمه طبیعی با توجه به این که اردک ماهی خوب طعمه خودش رو زیر نظر می گیره و بعد از اطمینان کامل از زنده بودن و طبیعی  بودن اون بهش حمله میکنه شما مجبورید که هر از چند گاهی طعمه خودتون رو عوض کنید. چون طعمه های زنده تا مدتی فقط روی قلاب شما زنده می مونند و ضمنا تو این مدت هم به علت به قلاب بودن رفتار طبیعی از خودشون بروز نمی دند. در روش Spinning هم علاوه بر اینکه شما باید مهارت بالایی در پرتاب قلاب داشته باشید باید این قدر تجربه داشته باشید که در هنگام جمع کردن قلاب حرکت لوری یا اسپینر  در آب شکلی کاملا طبیعی به خودش بگیره تا بتونه رفتار یک پروانه افتاده در آب  یا یک بچه ماهی رو برای اردک ماهی تداعی کنه. ضمن اینکه چون محیط صید اردک ماهی همونطور که بالاتر گفتم معمولا پر از خزه و نیزاره امکان گیر کردن و از دست رفتن تجهیزات شما در این روش خیلی بالاست. البته ناگفته پیداست که هرکس از روشی استفاده میکنه که تجربه و مهارت بیشتری در اون داره و ازش لذت بیشتری می بره و این گفتار بالا هم صرفا تجربیات بندست.

روشی که من ازش استفاده می کنم ضمن سادگی تا حالا خیلی موثر بوده و جواب داده. از این روش معمولا در آبهایی استفاده می کنم که بچه ماهی زیادی در اون وجود داره. برای صید ماهی از یک سرب سبک ( 1 تا 2 گرم بسته به شناور) در انتهای نخ، سه گره ملوانی به صورت سری و انشعابی  بالای سرب و با فاصله  10 سانتی متر از هم با قلاب شماره 6 متصل به آنها و یک شناور بالای تجهیزات استفاده میکنم. فاصله اولین گره تا سرب که در انتهای ریسه قرار داره بیشتر از 35 سانتی متر نمی شود. حتما برای صید اردک ماهی از نخ شماره 35 به بالا استفاده کنید. برای طعمه هم از خمیر نان باگت که با مقداری زردچوبه آغشته شده استفاده میکنم!!! حتما تعجب کردید و از خودتون می پرسید که مگه با خمیرم میشه اردک ماهی صید کرد؟ جواب بر خلاف تصور شما کاملا مثبت است، گواه این مدعا در انتهای این مطلب در اختیار شماست.

و اما روش کار. ابتدا جای مناسبی که حتما سکوت کامل بر آن حکمفرما باشه و از نظر پوشش گیاهی مناسب باشه رو برای انداختن قلاب پیدا می کنید توصیه من در محل های گود رفتگی، زیر درختان یا شکاف بین نیزارهاست. سپس حداقل نیم ساعت قبل از شروع به انداختن قلاب سطح آب رو با تکه ها نان ( لواش یا باگت) طعمه پاشی می کنید، این کار باعث هجوم بچه ماهیهای بی پروا به تکه های نان و شلوغ شدن آب در اون قسمت میشه. بعد خمیرهای آماده رو به صورت اشک آماده کرده و طوری که تمام قلاب شما رو بپوشاند به قلاب های خودتون متصل می کنید و عمق شناور رو هم طوری تنظیم می کنید که سرب شما در کف آب قرار بگیره و اصطلاحا شناور شما حالت نیم خواب بگیره. حال قلاب رو پرتاب کرده و کاری ندارید جز انتظار و چشم دوختن به حرکات شناور. توجه داشته باشید که برای صید اردک ماهی کناره های آب و نزدیکای ساحل بهترین جاست پس نیازی به یک پرتاب بلند ندارید. طعمه پاشی شما سبب جذب بچه ماهیها به اون قسمت شده و به محض انداختن قلاب هجوم بچه ماهیها به طعمه های شما آغاز میشه و بچه ماهیها دور قلابهای شما حلقه میزنند و شروع به توک زدن به قلاب میکنند. این بهترین طعمه طبیعیست که شما می تونستید برای جلب اردک ماهی استفاده کنید. در حقیقت شما از خمیر به عنوان واسطی برای جلب بچه ماهیها استفاده می کنید و تجمع بچه ماهیها در اطراف قلاب شما و رقص آنها دور طعمه اردک ماهی رو مجاب به حمله به ماهیها و البته به صورت ناخواسته به قلاب شما میکنه. در این روش باید توجه داشته باشید که حرکات متناوب شناور صرفا به دلیل توک زدن بچه ماهیهاست و کاملا به آن بی توجه باشید، اردک ماهی به هیچ وجه با طعمه بازی نمیکنه در یک حمله ناگهانی طعمه رو می بلعه وشما به ناگاه متوجه میشید که شناور کاملا زیر آب محو شده. پس تا زمانی که شناور کاملا به زیر آب برده نشده به قلاب شوک وارد نکنید. ضمن اینکه اردک ماهی این قدر زیبا طعمه رو میبلعه که شما وقتی حرکت شناور رو روی آب و سپس به زیر آب کشیده شدنش رو می بینید کاملا مطمئنید که چیزی که اون زیر این طور ریسه شما رو به حرکت در آورده چیزی نیست جز یک اردک ماهی. نمی دونم چرا طرز به زیر آب کشیدن شناور توسط اردک ماهی همیشه منو یاد حرکات یک کوسه ماهی میندازه. کاملا با قدرت و با صلابت، شما هیچ اثری از ترس و احتیاط نمی بینید و کاملا می فهمید که با یک ماهی جنگجو طرفید.

توجه داشته باشید که اردک ماهی به سبب دندونهای تیز و آرواره قویش به راحتی می تونه تجهیزات شمارو پاره کنه، پس همیشه از سالم بودن تجهیزات، قدرت و نوع گره ها، پوسیده نبودن نختون اطمینان حاصل کنید. همچنین وقتی ماهی به قلاب افتاد سعی میکنه به سمت نیزارها و جاهایی بره که پوشش گیاهیش باعث گیر کردن تجهیزات شما بشه پس ضمن حفظ خونسردی سعی کنید از حرکت ماهی به سمت این محل ها جلوگیری کنید.

در پایان هم عکس هایی از آخرین صیدم با همین روش براتون میگذارم که گواهی باشه بر حرفایی که زدم. مکان صید ماهی ها نرسیده به شهر انزلی (از سمت رشت) در رودخانه طالب آباد است. روش صید و تجهیزات دقیقا همونیه که در بالا ذکر کردم. این مکان رو به صورت گذری به سمت انزلی پیدا کردیم و با توجه به اینکه محلی ها می گفتن که آب رودخانه از تالاب انزلی تامین میشه و پوشش گیاهی مناسبی هم داشت احساس کردیم مکان خوبی برای صید اردک ماهی می تونه باشه که خوشبختانه همین طور هم بود.

دو اردک ماهی صید شده، طول اردک ماهی بزرگتر : 47 سانتی متر 

این اردک ماهیها رو با عمق شناور 50 سانتی متر (فاصله شناور تا سرب) و در فاصله 30 سانتی متری از ساحل در تاریخ  دوم مهر 1387 گرفتم. راستش رو بخواین لذتی که در حین مبارزه و بیرون کشیدن ماهی بزرگتر از آب بردم رو مدت ها بود نچشیده بودم: قلاب رو به صورت انتظاری در کنار آب روی پایه گذاشته بودم و منتظر حمله اردک ماهی بودم. با توجه به اینکه حدودا نیم ساعت قبل دقیقا تو همون مکان اردک ماهی کوچک تر رو گرفته بودم بیشتر حواسم به قلاب بود و آماده بودم تا با حرکت زیبای شناور مبارزه خودم رو شروع کنم. پدر و برادرم معتقد بودن چون اردک قبلی رو تو همین مکان زدم بعیده دیگه بتونم چیزی اینجا صید کنم ولی من عجیب تو ماهیگیری به حسم اعتقاد دارم و حسم میگفت اینجا نتیجه میگیری. حدودا یه ربعی می شد که قلاب داخل آب بود و مدام تو این مدت شناور به خاطر توک زدنهای مداوم بچه ماهیها تکان می خورد. در همون حین که چشم به چوب پنبه و رقص اون روی آب داشتم یکهو دیدم شناور روی آب شروع به حرکت کردن کرد و تا من دستم رو برای زدن شوک به چوب برسونم چوب پنبه با کشش ماهی کاملا در آب محو شد. من بلافاصله شوک اول رو وارد کردم و قلاب رو تو فک ماهی جا دادم ولی ماهی با تمام قدرت شروع به کشیدن قلاب به داخل آب و به سمت خزه ها کرد. من که تا حالا چندین بار به همین دلیل ماهی رو از دست دادم بهش امون ندادم و با یه فشار اون رو به سمت قسمتی کشوندم که پوشش کمتری داشت. دوستانی که موفق به گرفتن اردک شدن میدونن که این ماهی چه قدرت جنگندگی داره و چه جور با حرکات وحشیانه خودش شمارو به زحمت میندازه. شاید بی اغراق بتونم بگم بی نظیره. خلاصه پس از یک کش مکش جانانه با توجه به فاصله کم ماهی تا ساحل اون رو قبل از بریدن نخ و ریسم به خشکی کشیدم و  یه تجربه خوب و موفق رو پشت سر گذاشتم.جای همتون بی اندازه خالی.

کل مدت زمانی که صرف ماهیگیری تو این مکان کردیم 2 ساعت بود و با توجه به عدم آشنایی با محیط  و زمان محدودی که برای جایابی داشتیم به نظرم تجربه موفقی بود. طوری که از اون روز در حسرت یه فرصت دیگه برای رفتن به این محیط زیبا و دوست داشتنیم.

دو نما از اردک ماهی بزرگتر 

من در حال انتظار برای مبارزه ای دیگر (مکان صید هر دو ماهی) 

نمایی از رودخانه زیبای طالب آباد، نرسیده به انزلی از سمت رشت 

نمایی دیگر از رودخانه، برادرم مشغول ماهیگیری 

امیدوارم از خوندن این مطلب لذت برده باشید و اگر روزی این روش رو به کار بستید براتون مفید به فاییده قرار بگیره. در آخرم از دوستان عزیزم جاش و مجید که برای این وبلاگ زحمات زیادی کشیدن و استاد مسلم صید ماهی هستند و این ماهیها پیش ماهیهای صید شده توسط این عزیزان اصلا به حساب نمیان به خاطر درج این مطلب عذر تقصیر می کنم. به قول معروف در حضور بزرگان تا توانی خموشی پیشه کن.

سبز باشید

آرش سلیمانی

بدون شک گرفتن ماهی لذت بخش ترین بخش ماهیگیریه، ولی اینکه بزرگترین و سنگین ترین ماهی رو بگیری  لذتی داره که کمتر کسی تجربش کرده. تو این مطلب با درج رکوردهای جهانی ماهیگیری سعیم بر این بوده که این حس رو تا حدودی با هم تجربه کنیم. خودتون رو بگذارید جای اون ماهیگیر و ببینید با گرفتن این ماهی چه حسی بهتون دست میده. خود من که از دیدن این ماهیها کلیاتی بهم خوش گذشت، امیدوارم شما هم از دیدنش لذت ببرید و از اون قشنگتر روزی نامتون تو این لیست قرار بگیره.

دوتا نکته :

1-     با توجه به اینکه تنوع ماهیها خیلی زیاد بود و بسیاری از این ماهیها در آبهای ایران وجود نداره فقط ماهیهایی انتخاب شده که آشنایی نسبی باهاشون داریم.

2-     با توجه به حجم بالای مطلب در منبع اصلی، فقط رکوردهای ثبت شده بعد از سال 2000 میلادی انتخاب شده است.

1-  کپور

****

****

****

****

****

2-  اردک ماهی

****

3- گربه ماهی

****

****

****

****

4-  ماهی خاویار

****

****

****

****

5- قزل آلا

****

****

6- ماهی آزاد

****

امیدوارم تا اینجا از خوندن این مطلب لذت برده باشید. برای حسن ختام هم این غول ماهی رو براتون میگذارم (تو منبعی که این مطلب از اونجا برداشت و ترجمه شده این بزرگترین ماهی ثبت شده بود). به کشور صید ماهی دقت کنید. هرچند که بعید می دونم از طریق قلاب صید شده باشه.

منبع رکوردها :  http://www.fishing-worldrecords.com

منبع توضیحات : دایرة المعارف عظیم ویکی پدیاhttp://en.wikipedia.org  

 تهیه ، ترجمه و تنظیم : آرش سلیمانی

پروانه عادی صید ماهی در آبهای داخلی

این پروانه برای ماهیگیری در کلیه آبهای داخلی ایران به جز موارد ذکر شده در انتهای این گزارش معتبر می باشد.

 مدت زمان اعتبار این پروانه از تاریخ صدور تا پانزدهم اسفند سال  87 می باشد و بهاء آن 13000 ریال معادل هزار و سیصد تومان است

مدارک لازم برای صدور هر پروانه عبارتند از

فیش واریزی به مبلغ 13000 ریال معادل هزار و سیصد تومان به شماره حساب 2170601305004 سیبای بانک ملی به نام پروانه صید ماهی سراسری که در کلیه شعب مجهز به سیستم سیبا در بانک ملی قابل واریز است

یک قطعه عکس 3 در 4

کارت شناسایی فردی که متقاضی پروانه است

موارد ممنوعیت و عدم اعتبار پروانه

استفاده از هرگونه دام وو تور بستن ، سد و کلهم برای صید ماهی ممنوع است

صید ماهی از طریق هرگونه سموم و مواد منفجره

صید ماهی یک ساعت بعد از غروب آفتاب تا یک ساعت قبل از طلوع آفتاب

صید ماهی فزل آلا ، آزاد و غضروفی

صید در محدوده استانهای گیلان مازندران و سواحل دریای خزر ، خلیج فارس و دریای عمان

صید در مناطق چهارگانه و شکار تحت حفاظات سازمان

دارنده این پروانه مکلف است هنگام مبادرت به صید و حمل ماهیان صید شده این پروانه را همراه داشته باشد

این پروانه برای صید ماهی با تک قلاب در آبهای داخلی معتبر می باشد

توجه کنید این پروانه برای ماهیگیری در آبهایی که ماهی قرل آلا دارد مثل رودخانه کرج و جاجرود ، سد کرج، دریاچه های تار و لار و ...معتبر نمی باشد و برای تهیه پروانه ماهیگیری در این آبها باید به اداره محیط زیست مراجعه و پروانه یک روزه دریافت کنید. ولی برای ماهیگیری در دریاچه های اطراف تهران مثل لتیان ، ساوه ، طالقان ، پانزده خرداد و همه رودخانه ها و دریاچه های فاقد این ماهی در کلیه نقاط کشور به جز گیلان و مازندران معتبر است.

ضمنا برای مشاهده شرایط ماهیگیری در آبهایی که قزل آلا در آنها وجود دارد و شرایط اخذ پروانه  به این آدرس مراجع کنید : http://i31.tinypic.com/2hhlxzr.jpg

برای دریافت پروانه با در دست داشتن مدارک ذکر شده به اداره محیط زیست استان خود مراجعه کنید

آدرس اداره محیط زیست استان تهران

چهار راه تهرانپارس - کیلومتر 3 اتوبان شهید دوران- داخل پارک جنگلی سرخه حصار اداره کل محیط زیست

از چهارراه تهرانپارس وقتی وارد اتوبان می شید و به سمت جاده هراز میرید بعد از 3 الی 4 کیلومتر داخل اتوبان به یک مسیر فرعی می رسید که داخل پارک سرخه حصار میشه اون مسیر در انتها پس از وارد شدن به پارک به سازمان محیط زیست میرسه.یه پل عابر پیاده بزرگ هم در اون نقطه روی اتوبان وجود داره. من  دفعه اول که رفتم پروانه بگیرم کلی سرگردونی کشیدم تا تونستم سازمان رو پیدا کنم امیدوارم شما به مشکل من دچار نشید

تلفن اداره محیط زیست استان تهران 77355781 الی 3